28 mei 2013

Sinds de invoer van de tilnorm voor dakbedekkingsmaterialen in de cao BIKUDAK op 1 januari 2012 is bijna anderhalf jaar verstreken. Veel producenten hebben inmiddels lichtere dakrollen (en ander materiaal) op de markt gebracht. Maar hoe loopt het nu in de praktijk?

Dit is des te meer van belang omdat de Inspectie SZW vanaf 1 september 2013 dakbedekkingsbedrijven gaat beboeten als ze zich niet houden aan de afspraken over beperking van fysieke belasting bij de uitvoering van hun werk (zie ook ons websiteartikel van 13 februari 2013). Zorg er dus voor dat de komende maanden worden benut voor aanschaf van lichter materiaal en zo nodig tilhulpmiddelen. En vergeet ook voorlichting en instructie niet! De arbovoorlichter van SBD is je hierbij graag van dienst.

Lees hieronder het interview van arbovoorlichter Ad Verhoeven met Peter Miltenburg (Royal Roofing Materials)

Peter, hoe zijn je ervaringen tot op heden met betrekking tot de tilnorm?
Heel divers, er wordt in de markt zeer verschillend mee omgegaan. Het is een goede zaak om de verwerkers van dakmaterialen te beschermen. Maar velen hebben nog geen besef van het uiteindelijke nut van de tilnorm. En dat is: voor het behoud van goede vakmensen – nu en zeker ook in de toekomst – is het hanteren van gezonde werkmethoden van groot belang.

Is de vraag naar lichtere materialen en arbohulpmiddelen gestegen?
Jawel, de vraag naar lichtere (kortere) rollen is zeker gestegen. Wij hebben in ons assortiment dan ook van alle soorten dakbedekking (dakrollen van APP en SBS en alle kunststoffen) een lichtere versie (minder dan 25 kg).
Bijvoorbeeld: PVC wordt veelal toegepast op een breedte van 150 en 100 cm. De 150 cm brede rollen vormen geen probleem; deze worden in de praktijk door 2 personen gedragen. De rollen van 100 cm werden door 1 persoon getild. Deze rollen zijn nu verkrijgbaar in een versie van 1 meter breed, 16 meter lang en lichter dan 25 kg. Het is dus onzin als dakdekkers beweren “het is er niet”.

Momenteel loopt er een inspectieproject ‘Fysieke belasting in de bouw’. Hoor je daar iets over, zijn de bedrijven en dakdekkers op de hoogte?
Dat verschilt heel erg per afnemer. Sommigen hebben nog nooit van het project gehoord, anderen zijn wél goed geïnformeerd. We merken wel duidelijk dat gespecialiseerde dakdekkersbedrijven beter geïnformeerd zijn dan installateurs (loodgieters) en kleine zelfstandigen (zzp’ers). Dit soort berichtgeving moet eigenlijk veel breder worden uitgevent. Maar we weten ook dat veel afnemers nu eenmaal geen ‘lezers’ zijn.

Welke conclusie zou je kunnen trekken?
Er is een zekere cultuuromslag gaande, maar het lichter (en gezonder) werken is zeker nog geen algemeen goed!